> Bloggen > Industrie nieuws

Wat zijn de functies van de ELISA-kit?

2022-12-23

ELISA-kit is gebaseerd op vaste fase van antigeen of antilichaam en enzymlabeling van antigeen of antilichaam. Het antigeen of antilichaam gebonden aan het oppervlak van de vaste drager behoudt nog steeds zijn immunologische activiteit, en het met enzym gemerkte antigeen of antilichaam behoudt zowel zijn immunologische activiteit als de enzymactiviteit. Op het moment van bepaling reageert het te testen monster (waarin het antilichaam of antigeen wordt gemeten) met het antigeen of antilichaam op het oppervlak van de vaste drager. Het op de vaste drager gevormde antigeen-antilichaamcomplex wordt door wassen gescheiden van andere stoffen in de vloeistof.

Met enzym gemerkte antigenen of antilichamen worden toegevoegd, die door reactie ook aan de vaste drager binden. Op dit moment is de hoeveelheid enzym in de vaste fase evenredig met de hoeveelheid stof in het monster. Na toevoeging van het substraat van de enzymreactie wordt het substraat door het enzym gekatalyseerd om gekleurde producten te worden. De hoeveelheid van het product is direct gerelateerd aan de hoeveelheid van de geteste stof in het monster, dus kwalitatieve of kwantitatieve analyse kan worden uitgevoerd op basis van de diepte van de kleur.

De hoge katalytische efficiëntie van enzymen versterkt indirect de resultaten van de immuunrespons, waardoor de assay zeer gevoelig is. ELISA kan worden gebruikt om antigenen te bepalen, maar kan ook worden gebruikt om antilichamen te bepalen.

Basisprincipes van ELISA-kit
Het gebruikt een specifieke reactie van antigeen en antilichaam om het object met het enzym te verbinden en produceert vervolgens een kleurreactie tussen enzym en substraat voor kwantitatieve bepaling. Het meetobject kan een antilichaam of antigeen zijn.

Er zijn drie reagentia nodig bij deze bepalingsmethode:
â Vaste fase antigeen of antilichaam (immuunadsorbens)
â¡ Enzym-gelabeld antigeen of antilichaam (marker)
â¢ substraat voor enzymwerking (kleurontwikkelingsmiddel)

Bij de meting wordt het antigeen (antilichaam) eerst gebonden aan de vaste drager, maar behoudt het nog steeds zijn immuunactiviteit, en vervolgens wordt een conjugaat (marker) van antilichaam (antigeen) en enzym toegevoegd, dat nog steeds zijn oorspronkelijke immuunactiviteit en enzym behoudt activiteit. Wanneer het conjugaat reageert met het antigeen (antilichaam) op de vaste drager, wordt het overeenkomstige substraat van het enzym toegevoegd. Dat wil zeggen, katalytische hydrolyse of REDOX-reactie en kleur.

De kleurschakering die het produceert, is evenredig met de hoeveelheid te meten antigeen (antilichaam). Dit gekleurde product kan worden waargenomen met het blote oog, optische microscoop, elektronenmicroscoop, kan ook worden gemeten met een spectrofotometer (enzymlabelinstrument). De methode is eenvoudig, handig, snel en specifiek.

Vorig:Introductie van Elisa Plaat

Volgende:Waarom lyseert celcultuur eerst rode bloedcellen?